İşsizlik oranı yüksek olduğu halde yerli işgücünü istihdam etmek yerine, daha verimli bularak, daha kolay yoldan yabancı işgücü istihdam eden ülkelerin ileriki yıllarda kriz yaşama olasılığı yüksektir. Milli gelirden alması gereken payı yabancı işgücüne kaptıran yerli işgücünün hali, bu pencereden bakıldığında akla zarardır.
Çay sektöründe her yıl 16000 yabancı işçinin istihdam edilmesi, bölgede bunca işsize rağmen nedendir diye sorabilir, işe ihtiyaç duyan yerli işçiler varken, sektörde neden yabancı işçiler istihdam ediliyor diye sorgulayabilirsiniz.
Doğu kara deniz bölgemizde işsizlik oranı en yüksek iller sıralamasında başı çeken Trabzon un ve ondan daha iyi durumda görünse de, aslında durumu iyi olmayan Rize nin cevabını aşağıdaki tabloya bakarak vermek mümkün.
TÜİK
Tabloya baktığımızda Türkiye genel rakamlarında istikrar görülürken, Trabzon ve Rize nin rakamlarında kötüye doğru giden hızlı bir artışın var olduğu anlaşılıyor.
Türkiye’de Ocak 2015 itibariyle işsizlik oranının %11,3 e yükseldiğini baz alırsak, Trabzon ve Rize de tablonun, bu rakamların çok altında teşekkül etmeyeceğini söyleyebiliriz. Türkiye genel rakamlarına yaklaştığımızı tahmin ettiğimiz bu tablodan, durumumuzun iyiye gitmediği de anlaşılıyor.
O halde bu günden yerli istihdamı dikkate almak zorundayız.
İnsanımızı iş alanına çekmek ve çalışma iştahlarını artırmak için teşvik etmek zorundayız.
İyi bir iş beklerken eldeki işi reddetmek ve beklenen işi buluncaya kadar yatmak uyumak mı ekonomik? Ya da beklediğimiz işi buluncaya kadar eldeki işte enerjiyi performansa çevirmek ve tasarrufu artırmak mı daha ekonomik’ in ince hesabını yapmak zorundayız.
Çaysiad ın öncülüğünde, Tarım Bakanlığı, İşkur ve Çaykur un desteklediği ‘Yaş Çay Bizim İşimiz’ adlı yerli istihdam projesi bu sonuçları gören ve yarınlara hazırlanmak için bu amaçla yazılan bir projedir. Kendi insanımızı iş sahasına çekmek ve onu sosyal güvenceye kavuşturmak, milli gelirden bölgeye ayrılan payın büyük kısmını bölgede bırakmak amaçlanıyor.
Çay sektörünü makineleştirmek bu yolla zoraki yerli istihdam yaratmak isteniyor. Çünkü makineleşen her müstahsil kendi çayını kendisi toplayacak iyi biliniyor.
O halde haydi işsizler ‘Yaş Çay Bizim İşimiz’ yeşil çay bahçelerinde buluşalım.
Bugün yerli istihdama katılma ve onu destekleme zamanıdır.
Üretelim ve enerjimizi performansa çevirelim.
Çay sektöründe her yıl 16000 yabancı işçinin istihdam edilmesi, bölgede bunca işsize rağmen nedendir diye sorabilir, işe ihtiyaç duyan yerli işçiler varken, sektörde neden yabancı işçiler istihdam ediliyor diye sorgulayabilirsiniz.
Doğu kara deniz bölgemizde işsizlik oranı en yüksek iller sıralamasında başı çeken Trabzon un ve ondan daha iyi durumda görünse de, aslında durumu iyi olmayan Rize nin cevabını aşağıdaki tabloya bakarak vermek mümkün.
Yıllar | İşsizlik oranı % Trabzon Rize Türkiye | İstihdam oranı % Trabzon Rize Türkiye |
2011 | 7.0 5.9 9.8 | 51.1 51.1 45.0 |
2012 | 6.9 5.8 9.2 | 50.8 54.1 45.4 |
2013 | 7.4 6.7 9.7 | 46.6 48.1 45.9 |
Tabloya baktığımızda Türkiye genel rakamlarında istikrar görülürken, Trabzon ve Rize nin rakamlarında kötüye doğru giden hızlı bir artışın var olduğu anlaşılıyor.
Türkiye’de Ocak 2015 itibariyle işsizlik oranının %11,3 e yükseldiğini baz alırsak, Trabzon ve Rize de tablonun, bu rakamların çok altında teşekkül etmeyeceğini söyleyebiliriz. Türkiye genel rakamlarına yaklaştığımızı tahmin ettiğimiz bu tablodan, durumumuzun iyiye gitmediği de anlaşılıyor.
O halde bu günden yerli istihdamı dikkate almak zorundayız.
İnsanımızı iş alanına çekmek ve çalışma iştahlarını artırmak için teşvik etmek zorundayız.
İyi bir iş beklerken eldeki işi reddetmek ve beklenen işi buluncaya kadar yatmak uyumak mı ekonomik? Ya da beklediğimiz işi buluncaya kadar eldeki işte enerjiyi performansa çevirmek ve tasarrufu artırmak mı daha ekonomik’ in ince hesabını yapmak zorundayız.
Çaysiad ın öncülüğünde, Tarım Bakanlığı, İşkur ve Çaykur un desteklediği ‘Yaş Çay Bizim İşimiz’ adlı yerli istihdam projesi bu sonuçları gören ve yarınlara hazırlanmak için bu amaçla yazılan bir projedir. Kendi insanımızı iş sahasına çekmek ve onu sosyal güvenceye kavuşturmak, milli gelirden bölgeye ayrılan payın büyük kısmını bölgede bırakmak amaçlanıyor.
Çay sektörünü makineleştirmek bu yolla zoraki yerli istihdam yaratmak isteniyor. Çünkü makineleşen her müstahsil kendi çayını kendisi toplayacak iyi biliniyor.
O halde haydi işsizler ‘Yaş Çay Bizim İşimiz’ yeşil çay bahçelerinde buluşalım.
Bugün yerli istihdama katılma ve onu destekleme zamanıdır.
Üretelim ve enerjimizi performansa çevirelim.